Wenker Sätz op Bönnsch
Erscheinungsbild
Hee di Sigg_is_op Bönnsch
(Sigge op Bönnsch)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)
(Sigge op Bönnsch)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)
Dä Sprochwesseschaffler Georg Wenker hätt für singe "Atlas von de deutsche Sproche" sich e paar Sätz ussjedaach, domet me die ville Dialekte ungereneen verjliche kann.
Dämm Wenker sing Sätz op Bönnsch
[Ändere · der Quälltäx ändere]- Em Winte fleeje de drüe Blaade en de Luff eröm.
- Et hüürt jlich op ze schneie, dann wierd et Wedde widde besse.
- Don Kolle en de Owwe, domet de Melesch bahl koche deet (ze koche anfängk).
- Dä joode ahle Mann eß me'm Päärd o'm Ieß enjebroche un en dat kahle Wasse jefalle.
- Hä eß vür vier ode sechs Woche jestorwe.
- Dat Füür wor ze heeß, die Kooche sen jo ungen janz schwatz jebrannt.
- Hä deet de Eie emme ohne Salz un Peffe eiße.
- De Föß do'me (su ärsch) wie, ich jlööf, in hann se me durchjeloofe.
- Ich ben selewe bei der Frau jewääse un hann et ihr jesaat, un se säät, se däät et och dä Dochte
- Ich will et och nimmie widde don/maache.
- Ich schlaren d'r jlich m'em Kochlöffel öm de Uhre, du Aap.
- Wo jehs du (dann) hin? Solle me metjonn (met de jonn)?
- Dat / Et sen schläächte Zigge.
- (Ming) Leev Könd, blief hee ungen stonn, die dreckelije Jäns bießen dich (söns) dud.
- Du häss hück am mietste jeliert un beß brav jewääs, du darfs fröhte noh Huus jonn als/wie die andere.
- Du beß noch ze kleen, öm en Fläsch Wing alleen (uss) ze drinke, du moss iersch noch waaße un jrüße werde.
- Hür'ens, beß e su joot un saach dinge Schweste, se soll die Kleede für ding Motte ferdisch nähe un ens met de Bürsch dröwe jonn.
- Hätt's de inn jekannt! Dann wör'et anders jekomme, un et däät besse öm inn stonn.
- Wer hätt me minge Korf met Fleesch jekläut?
- Hä däät su, als hätte se inn zom Dresche bestallt (; se hann et äwe selefs jedonn).
- Wämm hätt'e dann die neu Jescheech verzallt?
- Me moss laut schreie, söns vesteht'e uus net.
- Me sen mööd un hann Duursch.
- Wie me jestere ovend noh huß/zeröck kohme, do loochen die andere ad em Bett un wore fass enjeschloofe / am schloofe.
- Dä Schnie eß diss Naach lië jebliwwe, äwe hück morje eß'e jeschmolze.
- Hinger uusem Huß stonn drei schöne Äppelbööm / Äppelböömche met ruude Äppel / Äppelche.
- Könnt'r net noch e'ne Oorenbleck / e Oorenbleckche op uus waade? Dann jom'me met (üsch).
- Su en Kindereie dürft'r net maache.
- Uus Bersch sen net esu (ärsch) huh, die von üsch sen vell hühte.
- Wievell Pongk/Pond Wursch un wievell Bruud wollt'r hann?
- Ich verstonn üsch net, ihr mött e bißje laute spreche.
- Hatt'r kee Stöckche wieße Seef op mingem Desch jefunge?
- Singe Brode will sich zwei schön neu Hüse em Jaade von üsch baue.
- Dat Woord kom imm vom Hätze.
- Dat wor rääsch von üsch. (Do hat'r rääsch jehatt.)
- Watt setze do für Füürlche (owwe) op dämm Müürche?
- Die Buure hatte (fönef) Ohrße un (nüng) Köh un (zwölef) Schööf vür et Dörp jebraat, die se vekoofe wollte.
- Die Lück sen hück all drusse o'm Feld un donn (sen am) mäë
- Jangk nur, dä brunge Hongk deed d'r nix.
- Ich ben met hinge dä (dänne) Lück öwe de Wiss en et Koorn jefahre.